رنگ ها در چاپ

رنگ ها در چاپ

colors

رنگ ها در چاپ

رنگ ها در چاپ برای تولید عکس یا متون رنگی به کار می روند. از مناظر طبیعی گرفته تا عکس های دیجیتالی همگی از ترکیب سه رنگ اصلی قرمز، سبز و آبی به وجود آمده اند. گاهی اوقات در استفاده های هنری به جای سبز از زرد به عنوان رنگ اصلی استفاده می کنند.

RGB و CMYK

ترکیب سه رنگ اصلی با اندازه دقیقاً مساوی رنگ سفید و ترکیب مقادیر مختلف آنها رنگ های مختلف را تولید می کند. ترکیب افزودنی هر دو رنگ از رنگ های اصلی به مقادیر کاملاً برابر رنگ های ثانویه را بوجود می آورد. برای مثال از ترکیب قرمز و سبز: رنگ زرد و قرمز و آبی: رنگ مگنتا (بنفش) و سبز و آبی: رنگ سیان (فیروزه ای) تولید می شوند. زرد، سیان و مگنتا تنها رنگ های پایه ثانویه هستند. ترکیب نا مساوی از رنگ های اصلی باعث بوجود آمدن طیف وسیعی از رنگ ها می شود که معمولاً به آن ها رنگ های ثالث می گویند.

تکنیک های زیادی برای تکثیر عکس های رنگی وجود دارد. همچنین پردازنده های گرافیکی و تجهیزات صنعتی خاص و پیشرفته ای برای تکثیر عمده تصاویر روی کاغذ موجود است. چاپ رنگی شامل تکنیک های تکثیر مناسب چاپ فشاری (دستگاهی برای چاپ همسان جوهر بر روی کاغذ یا پارچه) با قابلیت هزاران و میلیون ها برداشت برای چاپ روزنامه، مجله، بروشور و … است. در این نوع قبیل چاپ صنعتی و تبلیغاتی، تکنیک چاپ عکس تمام رنگی را فرآیند چاپ با چهار رنگ یا صرفاً فرآیند چاپ می گویند.

چهار رنگ مورد استفاده شامل سه رنگ ثانویه و رنگ مشکی می باشند. این رنگ های سیان (Cyan)، مگنتا (Magenta)، زرد (Yellow) و سیاه ( حرف k اول کلمه key که سابقاً به صفحات چاپ مشکی گفته می شد) را به اختصار CMYK می گویند. سیان را رنگ بدون قرمز، مگنتا را رنگ بدون سبز و زرد رنگ بدون آبی می گویند. این رنگ ها نیمه شفاف یا نیمه ترنسپرنت هستند. وقتیکه دو رنگ از این چهار رنگ در چاپ روی کاغذ روی هم قرار می گیرند، به علت چاپ پی در پی رنگ ها، یک رنگ اصلی تولید و دیده می شود. برای مثال چاپ پی در پی و روی هم زرد و مگنتا به قرمز نزدیک می شود. رنگ های ثانویه بوسیله بسیاری از پرینترها و دستگاه ها رنگ های اصلی محسوب می شوند.

دو مرحله گرافیکی برای آماده سازی عکس ها در چاپ چهار رنگی طی می شود. در مرحله اول که به آن قبل چاپ هم می گویند تصاویر اصلی به شکل هایی که می توانند در یک چاپگر استفاده شوند، تبدیل می شوند. این کار توسط تکنیک های جداساز رنگ، غربالگری و ترام انجام می شود. این تکنیک ها ساخت ورق های چاپ که قابلیت انتقال تاثیرات رنگ رو کاغذ را با بکارگیری قوانین لیتوگرافی را دارند را ممکن می سازد. یک روش جدید چاپ تمام رنگی، چاپ پردازش شش رنگی نام دارد. در این نوع چاپ دو رنگ سبز و نارنجی به CMYK اضافه شده تا طیف وسیعتری از رنگ را در اختیار بگذارد. با این حال این سیستم جدید رنگ بندی نیز نیازمند جداسازی رنگ و ترام لیتوگرافی برای چاپ عکس های رنگی است.

رنگ های نقطه ای

چاپ رنگی می تواند از یک یا چند رنگ غیر اصلی به علاوه رنگ های اصلی شامل شود. استفاده از جوهر های رنگ محدود یا مشخص به اضافه رنگهای اصلی را چاپ نقطه ای می گویند. معمولاً جوهرهای رنگ نقطه ای دارای فرمول های مشخص هستند که مستقیماً برای چاپ استفاده می شوند و با رنگ های دیگر ترکیب نمی شوند تا رنگ و سایه های متفاوت تولید کنند. محدوده رنگ های نقطه ای موجود تقریبا بسیار وسیع است و خیلی گسترده از طیف رنگی ایجاد شده با CMYK است.چاپ رنگی شامل یک سری از مراحل یا تحولات، برای تولید یک تکثیر رنگی با کیفیت است.

Spot color

 

تاریخچه رنگ در چاپ

چاپ روی کاشی در آسیای شرقی و اروپا با استفاده از بلوک یا تراشه هایی مختلف از جنس چوپ برای تولید الگوی رنگی قبل از چاپ روی کاغذ معمول بود. اولین راه های اضافه کردن رنگ به طرح های چاپ شده روی کاغذ بوسیله رنگ آمیزی دستی انجام می شد و به طور عمده برای چاپ تصاویر در اروپا و آسیای شرقی به کار گرفته می شد. در چوب تراشی چینی در قرن ۱۳ و در اروپا در قرن ۱۵ از این روش برای رنگ آمیزی استفاده می کردند. این تکنیک تا قرن ۱۹ام به طور گسترده از آن استفاده می شد و گاهی اوقات مهارت بسیار بالا و دقیقی در آن بکار می رود. به عنوان مثال عناصر نقشه های شرکت معروف برتانیایی اوردانس تا سال ۱۸۷۵ توسط پسر بچه ها به صورت دستی رنگ آمیزی می شد. در اغلب کتاب های چاپی در اروپای کهن فضاهایی برای حرف اول اولین کلمه ، روبریک ها یا موارد دیگر خالی گذاشته می شد تا با دست رنگ آمیزی و اضافه شوند. بعضی کتاب های چاپ شده اولیه شامل حاشیه و مینیاتورهایی با جزئیات ظریف هستند که با دست کشیده شده اند. این تکنیک از سال ۱۵۰۰ کمتر بکار گرفته شد.

مورخ هنر بریتانیایی مایکل سالیوان نوشته است: “اولین چاپ رنگی شناخته شده در جهان به کشور چین باز می گردد و یک طرح دو رنگه روی جلد طومار سوترا بودایی مورخ ۱۳۴۸ بوده است.” در چاپ نقش چوبی در چین، اولین بلوک های رنگی چوبی معمولاً در کتاب های نفیس هنری استفاده می شد. در ژاپن نیز از چوب برش های رنگی برای چاپ روی ورق یا تصاویر کتاب استفاده می شد. تکنیک رنگ کامل به نام nishiki-e به شکل کاملاً توسعه یافته خود به سرعت فراگیر شد و به طور گسترده برای چاپ روی ورق های مختلف از سال ۱۷۶۰ به بعد استفاده شد.

 

زن زیبا با چاپ چوبی اوکی یوئه ژاپنی در سال ۱۸۴۸

 

در اروپا نیز اکثر روش های چاپ رنگی شامل چند بار چاپ می شد که در هر بار چاپ یک رنگ نقش می بست. تراشه چوبی سیاه قلم یک روش توسعه یافته در اوایل قرن ۱۶ است. در این تکنیک به یک بلوک چوبی که یک تصویر خطی روی آن نقش بسته است یک یا چند بلوک رنگی که در رنگ های مختلف چاپ می شود اضافه می شود. این روش نخستین بار در آلمان توسعه یافت. در قرن ۱۹ام روش های مختلفی برای چاپ رنگی با استفاده از تراشه چوبی که به آن کروموزیلوگرافی می گویند در اروپا توسعه یافت که برای اولین بار موفقیت تجاری گسترده ای را به دست آورد.

جورج باکستر در سال ۱۸۳۵ روشی با استفاده از یک صفحه خط دایره ای یا همان فرونقش اختراع کرد که اول فقط با سیاه و بعد از آن در با یک رنگ تیره و سپس قابل استفاده در ۲۰ رنگ متفاوت توانایی چاپ داشت. ادموند ایوانز از ورق های تماماً چوبی تا ۱۱ رنگ متفاوت استفاده کرد که تخصصی در طراحی نقش های کتاب کودکان استفاده می شد. هنرمندهای انگلیسی نظیر راندولف کالدکوت، والتر کران و کیت گریناوی برای ایجاد سبکی مناسب با نواحی وسیع و همسطح رنگی از چاپ ژاپنی موجود (ژاپنی) و مد روز اروپا در اثرهای خود تاثیر گرفتند.

کرومولیتوگرافی روش دیگری بود که با پایان قرن ۱۹ام کاملاً غالب و فراگیر شد.در این روش از یک سنگ برای هر رنگ برای چاپ های مختلف استفاده می شد. جداسازی مکانیکی رنگ ها با استفاده از عکس های گرفته شده از یک تصویر با سه فیلتر مختلف رنگی انجام می شد. تعداد چاپ های مورد نیاز با تکنولوژی زینکوگرافی( استفاده از ورق های زینک) به سه بار کاهش یافت. این تکنولوژی بعدها با لیتوگرافی سنگ ها جایگزین شد و تا ۱۹۳۰ یکی از روش های مرسوم چاپ رنگی باقی ماند.

 

Chromolithography

کرومولیتوگرافی با تکنیک سه رنگ در سال ۱۸۹۳

 

فرآیند های مدرن و امروزی

فرآیند جداسازی رنگ

فرآیند جداسازی رنگ معمولاٌ وظیفه جداساز رنگ است. که شامل تمیز کردن فایل برای آماده سازی چاپ و تهیه یک پیش نویس برای تایید قبل از چاپ است. این فرآیند با جداسازی اثر هنری (عکس، نوشته و …) اصلی به اجزا آبی، قرمز و سبز شروع می کند. پیش از ابداع عکاسی دیجیتالی،از روش سنتی جداسازی استفاده می شد. در روش سنتی از عکاسی سه مرتبه ای با استفاده از یک فیلتر برای هر رنگ بکار گرفته می شد. نتیجه بدست آمده سه رنگ Grayscale (سیاه سفید) است که معرف رنگ های سبز و آبی و قرمز یک عکس است. قدم بعدی معکوس سازی هر کدام از جداسازی است. وقتی نگاتیو عکس قرمز آماده می شود نتیجه بدست آمده رنگ سیان عکس است. همینطور نگاتیو سبز رنگ مگنتا را و نگاتیو آبی رنگ زرد را تولید می کند.  دلیل آن این است که رنگ های سیان و مگنتا و زرد از رنگ های ثانویه هستند که از ترکیب دو رنگ از سه رنگ اصلی بوجود می آیند وقتیکه یک رنگ اصلی از رنگ نور سفید کم می شود.

چاپ CMYK

سیان و زرد و مگنتا سه رنگ اصلی مورد استفاده در صنعت چاپ هستند. نتیجه چاپ شده با این رنگ ها باید با تصویر واقعی یکی باشد اما در واقعیت نتیجه کمی متفاوت است. به خاطر محدودیت های جوهرها، رنگ های پررنگ تر، کدر و کثیف به نظر می رسند. برای حل این مشکل یک جداساز سیاه نیز ساخته شد تا سایه ها و تضاد (کنتراست) عکس بهبود یابد. به این تکنیک چاپ CMYK گفته می شود.

روش های چاپ دیجیتال امروزی محدودیت های تکرنگی چاپ سنتی CMYK را ندارند.بسیاری از چاپگرها می توانند فایل های RGB و CMYK ساخته شده را همانند نسخه اصلی چاپ کنند. توانایی تکثیر یک فضای رنگ خاص می تواند متفاوت باشد. به فرآیند به دست آوردن رنگ های دقیق موردنظر با یک مدل رنگی را تطابق رنگ می نامند.

غربالگری

جوهرهای استفاده شده در چاپ رنگی نیمه ترنسپرنت هستند و می توانند روی همدیگر چاپ شوند تا رنگ های مختلفی را بوجود آورند. هر چند پرینترها قابلیت تشخیص تغییر میزان جوهر در مناطق مختلف تصویر را با استفاده از غربالگری انجام می دهند. فرآیندی که به جای استفاده از مناطق وسیع تک رنگ از ننقطه های کوچک و از سایه های روشن تر استفاده می کنند. مانند ترکیب کردن رنگ سفید برای روشن تر کردن رنگ ها در نقاشی.

 

 

فروشگاه پیروزگر-غفاری

مشاهده تمامی نوشته های نویسنده

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نمی شود. فیلدهای الزامی میبایست تکمیل شوند.

بازگشت به بالا