چاپ درای پوینت

چاپ درای پوینت یک تکنیک چاپ از خانواده اینتاگلیو است که یک تصویر به وسیله فلز یا الماسی نوک تیز و سوزنی شکل روی یک پلیت (ماتریکس) حکاکی می شود. از لحاظ  تئوری قواعد این روش تقریباً برابر با حکاکی است. تفاوت در استفاده از ابزارها است , لبه های برجسته مانند حکاکی برش نخورده و یا پر نشده است. به طور سنتی پلیت از جنس مس است اما امروزه از استات، زینک و … استفاده می شود. مانند قلم زنی، درای پوینت برای یک هنرمند راحت تر از حکاکی است زیرا ابزار سوزنی شکل درای پوینت که به قلم نزدیک تر است برای طرح زنی از قلم حکاکی (برنین) مناسب تر است.

خطوط و برآمدگی ها

خطوط تولید شده به وسیله چاپ یک درای پوینت به وسیله برآمدگی های لبه های خطوط بلند شده (برجسته و حک شده) به علاوه تورفتگی هایی که در سطح صفحه شکل گرفته اند، بوجود می آیند. یک برآمدگی بزرگ به وسیله شیب دادن به زاویه دست گیری ابزار قلم زنی بوجود می آید که جوهر زیادی را نگه می دارد که خطوطی نرم و عمیق بوجود می آورند. این خصوصیت درای پوینت را از سایر روش های اینتاگلیو مانند حکاکی یا قلم زنی که خطوطی صاف و تیز بوجود می آورند متفاوت می کند.

خصوصیات و سایز برآمدگی معمولاً وابسته به فشار اعمال شده نیست بلکه به زاویه سوزن است. یک زاویه قائمه برآمدگی به جا نمی گذارد یا بسیار جزیی است و هر چه زاویه کوچکتر شود برآمدگی بزرگتر می شود. عمیقترین خطوط درای پوینت برآمدگی های کافی در هر دو طرف خود به جا می گذارند که که باعث می شود کاغذ به مرکز پلیت فشرده نشود و خطوط سفید مشکی خوبی را تولید کند. یک خط سبک تر ممکن است برآمدگی نداشته باشد و یک خط بسیار خوب با نگه داستن یک جوهر خیلی کم (مرکز سفید) بوجود می آید. این تکنیک با حکاکی فرق دارد. در حکاکی سطح فلز برای بوجود آمدن اثر و نگه داشتن جوهر برداشته می شود.  اگرچه دو روش به راحتی با هم ترکیب می شوند، کاری که نقاش هلندی رامبرانت در آثار خود انجام می داد.

به علت اینکه فشار چاپ به سرعت برآمدگی را خراب می کند از درای پوینت فقط برای چاپ های تیراژ کم استفاده می کنند.

تاریخچه

تکنیک درای پوینت به وسیله یک نقاش اهل جنوب آلمان در قرن ۱۵ام اختراع شد. در قرن ۲۰ام هنرمندان بسیاری از جمله مکس بکمن و میلتون آیوری چاپ های درای پوینت تولید کردند.

انواع سوزن

از هر شی نوک تیزی که بتواند روی فلز حک کند از لحاظ تئوری می توان برای ساخت یک درای پوینت استفاده کرد. ابزار داندان پزشکی و ناخن و فلزکاری را هم می توان استفاده کرد. با این حال سوزن های مخصوصی برای درای پوینت تهیه شد اند.

• سوزن نوک الماسی: به راحتی روی هر فلزی حکاکی می کندو نیاز به تیز کردن ندارد. اما بسیار گران است.
• سوزن نوکی سرب: کارآیی خوبی اشته و ارزانتر هستند.اما برای حاصل کار دلخواه نیاز به تیز کردن مداوم دارند.در قدیم به جای سرب از فولاد استفاده می شد.

پروسه چاپ

چاپ درای پوینت در نهایت مشابه سایر تکنیک های اینتاگلیو است اما احتیاط بیشتری برای صدمه نزدن به برآمدگی باید رعایت شود. بعد از اینکه عکس آماده شد هنرمند جوهر را به پلیت اعمال می کند. فشار زیاد برآمدگی ها را صاف کرده و به عکس صدمه می زند. زمانیکه یک لایه نازک تمام صفحه را به خوبی پوشش داد از یک پارچه برای تمیز کردن جوهر اضافی استفاده می شود. سپس پلیت و کاغذ به مرحله فشار و چاپ وارد می شوند. البته در این روش کاغذ بیشتر روی پلیت قرار داده می شود و فشار زیادی برای خراب نشدن برآمدگی ها وارد نمی شود. همچنین به علت خصوصیات خاص برآمدگی ها در نکه داشتن جوهر جهت پاک کردن سطح صفحه نیز اهمیت دارد. جوهر مایل به انباشته شدن در سمت برآمده است و ممکن است در هنگام پاک کردن جوهر ناخواسته در آن مکان ها کم یا زیاد باشد. به همین دلیل برخی هنرمندان از دست به جای پارچه استفاده می کنند. پاک کردن پیش از حد یا باقی گذاشتن جوهر زیاد در روی صفحه و برآمدگی ها باعث کمرنگ شدن یا تیرگی برخی نقاط چاپ می شود.