کاغذ کاردستی

کاغذ کاردستی که به کاغذ شکری هم معروف است یک نوع کاغذ رنگی، ضخیم و سخت است. بافت سطح آن نسبتاً خشن و سطحی زبر دارد. به علت مواد اصلی در ساخت که عمدتاً خمیر چوب است، ذرات ریز روی سطح کاغذ مشخص است. برای پروژه ها و کاردستی به کار می روند.

علت نامگیری این کاغذ به شکری این است که گاهی اوقات برای ساخت بسته های حمل شکر استفاده می شود.

تاریخچه

اصطلاح کاغذ کاردستی در اوایل قرن ۲۰ به علت کاربرد کاغذ رواج یافت اگرچه تولید کاغذ در اواخر قرن ۱۹ میلادی زمان ماشینی شدن ساخت کاغذ و تکنولوژی رنگ های مصنوعی شروع شد. در آن زمان کاغذ کاردستی عمدتاً برای مصارف کلاس های درسی تبلیغ می شد از نقاشی و کاردستی تا سایر مصارف. فرآیند ساخت کاغذ یک پروسه ماشینی است که خمیر پالپ را قبل از خشک شدن در معرض رنگدانه قرار می دهد که نتیجه آن توزیع یکشان و خارق العاده رنگ ها است.

رنگرزی

یکی از خصوصیات تعیین کننده کاغذهای کاردستی درخشندگی رنگ های آن است. قبل از اینکه اصول رنگرزی کاغذ های کاردستی معرفی شوند، اکثر کاغذها بوسیله پیگمنت ها و روغن های گیاهی رنگ زده می شدند. که قابلیت رنگ آمیزی ضعیف تری داشتند. دای های مصنوعی وارد بازار شد که طیف وسیع تری از رنگ ها را تولید میکرد. رنگرزی قوی تری داشت و قیمت آن کمتر بود. با این حال رنگ های دای های مصنوعی به مرور زمان کمرنگ و فید می شوند. که در کاغذ کاردستی کمی به طوسی رنگ متمایل می شوند.