مرکب

مرکب جوهری بر پایه آب است که معمولاً در خودنویس استفاده می شود.

ترکیبات

مرکب تقریباً منحصراً بر پایه دای است زیرا خودنویس از قاعده مویینگی یا چسپندگی استفاده می کند. جوهرهای پیگمنت (که از درات رنگدانه جامد معلق در مایع تشکیل شده است) باعث گرفتگی مسیر نازک عبور جوهر می شود. البته مرکب های پیگمنت برای خودنویس وجود دارند اما خیلی کاربردی نیستند. مرکب ایده آل روان، بدون رسوب و فاسد نمی شود.

نوعی جوهر که قرن ها در خودنویس ها به کار می رود مرکب آهن‌مازو است. این جوهر آبی-مشکی از نمک آهن و اسیدهای گیاهی ساخته می شود.

مرکب های قرمز معمولاً شامل ائوزین (فلورسنت قرمز) است. مرکب آبی اغلب شامل رنگدانه تریامتان است. جوهرهای مشکی ترکیبی هستند. علاوه بر آب، اجزای غیر رنگی (به طور کلی به عنوان وسیله نقلیه اشاره می شود) ممکن است شامل رزین های پلیمری، روان کننده ها برای جلوگیری از خشک شدن زودرس، اصلاح کننده های pH، عوامل ضد فوم، ضد باکتری ها برای جلوگیری از رشد قارچ و باکتری و عوامل مرطوب کننده باشد.

بعضی از کاربران جوهرها را برای ساخت رنگ دلخواه خود ترکیب می کند. بعضی از این ترکیبات تغییرات رنگ غیر قابل انتظاری را بوجود می آورد. علت آن واکنش های شیمیایی بین بعضی از اجزا است. رنگ اکثر رنگدانه ها وابسته به PH آنها است و بعضی از آن ها رنگ خود را در یک محدوده مشخص PH از دست می دهند.

مخزن جوهر

خودنویس ها جوهر را در مخزن حمل می کنند، به طور سنتی یا با سرنگ پر می شود یا قطره چکان یا از طریق سیستم پرکننده مکانیکی ساخته شده در قلم (مانند پیستون یا مکانیزم خلاء پمپ) پر می شود. برای چنین قلم هایی جوهر در بطری های موجود است که به طور معمول یک قلم را چندین بار پر می کند. قلمهای ساده تر از کارتریج های پر شده از جوهر استفاده می کنند، اگر چه در بسیاری از موارد کارتریج را می توان با یک مبدل جایگزین کرد که از پر کردن مکانیکی قلم گران تر است. هزینه هر میلی لیتر جوهر برای جوهر بطری کمتر از کارتریج است، در حالی که کارتریج ها ساده تر  استفاده می شوند.

سازنده

اکثر سازنده های خودنویس جوهر برند خود را نیز تولید می کنند. برای مثال پارکر جوهر کویینکس یا شیفر جوهر اسکریپ را تولید می کنند. شرکت های مثل مونت بلانک یا پلیکان نیز جوهری به نام برند خود وارد بازار می کنند.

دوام و امنیت

در اواخر قرن ۲۰ میلادی توجه ویژه ای از جانب سازندگان جوهر به تاثیرات نور، زمان و رطوبت و … بر دوام جوهر ها شد. بعضی از این جوهرها شامل پیگمنت هستند که بین سلولز فیبرهای کاغذ قرار می گیرند و ماندگاری بیشتری دارند و برخی دیگر شامل دای هایی هستند که با سلولز کاغذ واکنش شیمیای تشکیل می دهند. یکی از عیب های جوهر های دای این است که اگر روی لباس یا کاغذ ریخته شود لکه آن باقی می ماند. همچنین، برخی از جوهر های امنیتی امکان حذف با استفاده از لیزرهای مادون قرمز را دارند که آسیب پذیری آن ها را نشان می دهد.